Γράφει ο Βασίλης Καραβίδας
…και συγκεκριμένα, θήκες γεμιστήρων. Πολύ φαιά ουσία έχει ξοδευτεί απο τον καθένα μας, στην προσπάθεια να βρούμε τον ιδανικό τρόπο μεταφοράς των γεμιστήρων μας. Μονές, τριπλές, universal, απο kydex, απο πλαστικό, με ρυθμιζόμενη σύσφιξη, με ή χωρίς καπάκι, με λάστιχα…
Μέχρι να μας δώσουν μια ταινία πυρομαχικών πολυβόλου, μιας και ο πολυβολητής θα γονατίσει με 2000 φυσίγγια και ανακαλύψουμε πόσο δύσκολο είναι να τη ”χώσουμε” σε μια θήκη kydex π.χ.
Γενικά είναι εντυπωσιακός ένας φόρτος κάποιου ανώνυμου ”operator” αλλά μην ξεχνάμε πως τα υλικά του είναι εστιασμένα σε συγκεκριμένες αποστολές που διαρκούν (εκτός απροόπτου) συγκεκριμένο χρόνο και φυσικά βάση του υπάρχοντος οπλισμού (προσωπικά θεωρώ απερισκεψία να διαθέτουμε ”χώρο” στον εξοπλισμό μας για θήκες γεμιστήρων πιστολιού ή την ίδια τη θήκη του πιστολιού, όταν δεν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα να μας χορηγήσουν πιστόλι).
Ο προσεκτικά προετοιμασμένος εξοπλισμός μας, ορισμένες φορές επηρεασμένος απο οτι βλέπουμε στο διαδίκτυο, δεν θα μας βοηθήσει όσο πιστεύουμε όταν τα πράγματα σκουρύνουν.
Η κατανόηση της αποστολής, των ικανοτήτων μας, η συνεχής εξάσκηση και ο λογικός εξοπλισμός, είναι σημαντικότερα απο μια αλλαγή γεμιστήρα σε κλάσματα δευτερολέπτου.
Κατά σειρά εμφανίσεως:
