Αραβικά, σοβιετικής κατασκευής, αιχμαλωτισμένα άρματα μάχης T-55, με την ονομασία Tiran 5, υπηρέτησαν στις τάξεις των ισραηλινών αμυντικών δυνάμεων μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ‘90. Εκείνη την εποχή είχαν δεχθεί πυροβόλο M68 διαμετρήματος 105 χλστ κατασκευής ΗΠΑ με εκκενωτή αερίων και η εσωτερική αποθήκη πυρομαχικών είχε τροποποιηθεί για δεχθεί τα νέα βλήματα. Διέθεταν επίσης αμερικανικά πολυβόλα 12,7 και 7,62 χλστ και όλμους 60 χλστ για προστασία. Τα άρματα μάχης δέχθηκαν επίσης κινητήρα 630 ίππων, νέους ασυρμάτους και σύστημα κατάσβεσης πυρκαγιάς.
Για ενίσχυση της προστασίας, όπως και στα αναβαθμισμένα M48 και M60 Magach, τοποθετήθηκαν, στο μπροστινό μέρος του, πλάκες επιπρόσθετης ενεργητικής αντιδραστικής θωράκισης (ERA) BLAZE που μπορούσε να αντέξει το χτύπημα αντιαρματικών πυραύλων, πυραυλο-ωθούμενων ρουκετών με κεφαλές κοίλου γεμίσματος που χρησιμοποιούνταν από τους φορητούς βαρέος τύπου εκτοξευτές βομβίδων.
Picture of a israeli made Tiran-5 tank of the Rwandan 🇷🇼 military,a upgraded version of the famous soviet made T-55 main battle tank with blazer reactive armor.This tank of was seen being transported by truck to the Republic Democratic of Congo border in late August 2013. pic.twitter.com/jQ2gpGPYMJ
— Hammer Of War (@HammerOfWar5) July 16, 2021
Σε διάφορες χρονικές στιγμές, μικρός αριθμός τέτοιων αρμάτων μάχης παραδόθηκε σε ξένες χώρες. Για παράδειγμα, η Αιθιοπία παρέλαβε είκοσι έξι άρματα και η δώδεκα η Ουρουγουάη.
Στα τέλη Αυγούστου 2013, έγινε γνωστή η εμφάνιση δέκα Tiran 5 με τις επίγειες δυνάμεις των Αμυντικών Δυνάμεων της Ρουάντα. Μετά την επιδείνωση της κατάστασης στο Κογκό, όπου αντικυβερνητικές ομάδες ξεκίνησαν τις πολεμικές δραστηριότητες, οι ρουαντέζικες κυβερνητικές μονάδες ενισχύθηκαν με τεθωρακισμένα οχήματα που μεταφέρθηκαν στα σύνορα με αποστολή τη διασφάλιση της ασφάλειας και της προστασίας των συνόρων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην δεκαετία του ’80, προσφέρθηκε μια πιο εξελιγμένη έκδοση του T-55, το T-55S Samovar. Εκτός από τις βελτιώσεις που αναφέρθηκαν πιο πάνω, υποτίθεται πως είχε δεχθεί ένα υπερσύγχρονο, για εκείνη την εποχή, σύστημα ελέγχου πυρός, νέο σκοπευτικό με λέιζερ αποστασιόμετρο, βλητικό υπολογιστή, αισθητήρες βολής και γυροσκόπια σταθεροποίησης του πυροβόλου. Ωστόσο, αυτό το έργο περιορίστηκε μόνο στη δημιουργία μερικών πρωτοτύπων.
